ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ NEEDS HELP, a lot of help
Καταθέτω τούτη την άποψη όχι για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά γιατί θεωρώ ότι ο διαδικτυακός χώρος του Θεόδωρου υπήρξε ανέκαθεν ένας χώρος που πάλεψε για μια καλύτερη Θεσσαλονίκη, άσχετα αν διαφωνήσαμε σε πολλά θέματα κατά το παρελθόν.
Τα αποτελέσματα για τη νομαρχία απέδειξαν για μια ακόμη φορά τον υπερβολικό κομπλεξισμό των Θεσσαλονικέων απέναντι στο «κράτος των Αθηνών». Όχι ότι η κεντρική εξουσία δεν έχει τις ευθύνες της. Όμως το παραμύθι πρέπει κάποτε να τελειώσει. Τα παληκάρια του Βορρά δεν έχουν θέση σε μία περιοχή που ιστορικά έδωσε το αίμα της για ένα καλύτερο αύριο. Χρόνια τώρα η ανικανότητά μας βρίσκει καταφύγιο στις ευθύνες των κάτω. Λες και οι κάτω δεν υπήρξαν «δικοί μας». Τα τελευταία 50 χρόνια η υποτιθέμενη αθηνο-κεντρική εξουσία βρέθηκε και στα χέρια Βορειοελλαδιτών πρωθυπουργών. (βλ. Καραμανλής θείος και ανηψιός). Και τι έγινε; Ο πρώτος τσιμέντωσε με την αντιπαροχή το σύμπαν ολόκληρο. Ο δεύτερος έχει ακόμα μέλλον.
Ας ζήσουμε λοιπόν, όσοι αντέξουμε, με τον ψάλτη της Νομαρχίας που θα μας κυβερνά με το 48% της μειοψηφίας. Να’ ναι καλά το ΠΑΣΟΚ που δεν υπερασπίστηκε ποτέ την απλή αναλογική ως δημοκρατική νοοτροπία και βέβαια ο παμπόνηρος Προκόπης που βλέποντας τις κατραπακιές που έρχονταν, μας πήγε στο 42%.
Εκεί όμως που γεννιούνται πολλά ερωτηματικά είναι η αναμέτρηση του δεύτερου γύρου για το Δήμο Θεσσαλονίκης. Ο Βασίλης πληγώθηκε αλλά θα κερδίσει, θέλουμε δε θέλουμε, και ως συνήθως θα μας φέρει τη Βανδή το βράδυ της Πρωτοχρονιάς. Ας μη γελιόμαστε. Ο Βασίλης δεν θα ζητιανέψει ούτε θα συνδιαλλαγεί. Ξέρει ότι οι του ΛΑΟΣ και οι δεξιοί που ψήφισαν Μπουτάρη θα γυρίσουν στο μαντρί και θα τον χρίσουν και πάλι.
Η νυφούλα του Θερμαικού Χρύσα πανηγυρίζει ότι πήγε τον πρώην ατσαλάκωτο σε Β’ γύρο. Μέγα λάθος. Εάν δεν ήταν ο Μπουτάρης να παρασύρει πληθώρα ψηφοφόρων της ΝΔ μαζί του, δεύτερο γύρο δεν θα βλέπαμε ούτε με κυάλια. Τώρα βέβαια, από τη θέση του ανίσχυρου καλεί σε συστράτευση και σύμπνοια για να αλλάξουμε το δήμο. Μπα; 20 χρόνια στην κυβέρνηση κατεβάσατε αμέτρητους αντιλαϊκούς νόμους, δεν μιλήσατε με κανέναν, αρνηθήκατε το διάλογο, δείρατε συνταξιούχους και φοιτητές, αρνηθήκατε την αποκέντρωση και τη νέα ματιά στην τοπική αυτοδιοίκηση με τον τσαμπουκά της πλειοψηφίας και τώρα που σφίξανε τα πράγματα το πάμε σε συστράτευση;
Ο Μπουτάρης τα κατάφερε απ’ολες τις πλευρές. Περίμενε το ΠΑΣΟΚ αλλά αυτό ήθελε τη Νυφούλα. Καλύτερα μεγάλε. Αν σε καπελώνανε σε έβλεπα στο 8 με 9%, βία βία. Τώρα βγήκε «νικητής», σίγουρα ρυθμιστής, αλλά φρόντισε να νίψει τας χείρας του δια του «ψήφος κατά συνείδηση». Έτσι είναι. Όταν το ιδεολογικό υπόβαθρο είναι λειψό και ο χώρος είναι πολύχρωμα ανεμομαζώματα , το «κατά συνείδηση» είναι η εύκολη λύση. Είναι σαν να λέμε. «ΠΑΣΟΚοι κάντε το χρέος σας προς τη Χρύσα, εσείς ΝεοΔημοκράτες εκλέξτε τον Βασίλη και οι υπόλοιποι περιμένετε με σε τέσσερα χρόνια». Η δήλωση, για να μην παρεξηγηθώ, δεν γίνεται εσκεμμένα. Απλώς εγκλωβίστηκε. Παίζω στοίχημα 4 προς 1 ότι ο κύριος θα είναι υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης στην επόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όταν αυτό γυρίσει. Άλλωστε το έλεγε και ο Λένιν ότι «οι αστοί έχουν πάντα έρεισμα προς την εξουσία».
Για τον Αγάπιο, τι να πώ; Μάλλον θα κουράστηκε και ο ίδιος να εκπροσωπεί τη σημαία του ΚΚΕ στην πόλη μας. Η Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος φρόντισε όπως κάθε φορά να μας βγάλει από τα αδιέξοδα. Επί λέξη «συστήνει λευκό ή άκυρο σε υποψηφίους της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ». Η λέξη «συστήνει» σώζει την παρτίδα γιατί ένα πιθανό «επιβάλει» δεν θα το άντεχε κανείς. Τίμια στάση και αξιοπρεπής. Οι παράμετροι όμως που τη γεννούν είναι για κλάμματα. Από τη μια ο υπερβολικός δογματισμός και το σύνδρομο του αλάθητου που τρώει τα σωθικά αλλά κυρίως τα παιδιά του πιο ιστορικού και τιμημένου κόμματος του τόπου. Από την άλλη, οι υποψήφιοι συνεργάτες. Με ποιον πράγματι να συζητήσεις; Για το ΠΑΣΟΚ τα είπαμε πριν. Τι μας έμεινε; Ο ΣΥΝ της αριστεράς και του Κολωνακίου. Θα τω πω ωμά. Με ανθρώπους που χρόνια πριν ψήφισαν την ελεύθερη διακίνηση του κεφαλαίου στην ΕΕ ο διάλογος είναι δύσκολος έως και αδύνατος. Πικρό αλλά αληθινό.
Και τελικά «τι να κάνουμε;», για να ξαναθυμηθώ το ομώνυμο έργο του Λένιν;
Δεν θα πω όμως, σεβόμενος, όχι τόσο τη μυστική ψήφο, όσο το ότι δεν θα ήθελα ο
διαδυκτιακός χώρος του Θεόδωρου να κατηγορηθεί ότι προσπαθεί να μαντρώσει ή να παρασύρει κόσμο.
Θανάσης
(ΥΓ) …και στο φινάλε, όταν κάποιος ρώτησε το μεγαλύτερο εκφραστή του ρεύματος του Πεσιμισμού, Σοπενχάουερ, «γιατί δεν αυτοκτονείς εσύ, από τη στιγμή που μας λες ότι είναι ο μόνος δρόμος για τη λύτρωση», ο Σοπενχάουερ απάντησε. «Στην ερώτηση προς έναν περαστικό ποιος είναι ο συντομότερος δρόμος για το νοσοκομείο να είσαι ευχαριστημένος με την απάντηση που θα σου δώσει. Μην έχεις την απαίτηση να σε συνοδεύσει κιόλας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου