Την ιστορία την έχω ξαναγράψει ως σχόλιο στο blog του oneiros. Καθώς κινούμαι στους αρχιτεκτονικούς κύκλους την έχω ακούσει σε πολλές παραλλαγές. Τέτοιες ιστορίες είναι σαν τα ανέκδοτα με τον Τοτό, ο καθένας την ξέρει κάπως διαφορετικά αλλά το κουκούτσι (το punchline που λένε και οι αμερικανοί) παραμένει το ίδιο. Δεν την ξέρουν όμως και πολλοί μη αρχιτέκτονες. Την παραθέτω λοιπόν και πάλι αυτούσια (με την άδεια του oneiros ελπίζω μιας και πρωτοανέβηκε στο δικό του blog) γιατί αναδεικνύει όλο το μεγαλείο των κλειδοκρατόρων αυτής της μικρομέγαλης πόλης:
«Το καλυτερότερο όμως είναι άλλο. Δίπλα στο κομψοτέχνημα (λέμε τώρα) που λέγεται Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης κάνουν τώρα μια πλατεία, την οποία έχει σχεδιάσει ο πασίγνωστος (στους κύκλους των αρχιτεκτόνων) Arata Isozaki. Όμως φυσικά ο Isozaki ως Ιάπων έχει συνηθίσει σε άλλα budget και άλλες συμπεριφορές, πιο comme il faut. Ο Γατόπαρδος ή Ατσαλάκωτος ή Φτερωτός Γιατρός/Δήμαρχος όμως ομού μετά του προέδρου της ΔΕΘ και εν γένει στα μέσα και στα έξω κ.Μπακατσέλου διεφώνησαν και του έκαναν την παρατήρηση για περικοπές κλπ. Ο Arata δε μάσησε και τους είπε ότι με μισό budget δε γίνεται δουλειά. Και τότε οι κύριοι είχαν το θράσος να κάνουν αρχιτεκτονικές υποδείξεις για το πώς μπορούν να μειώσουν το κόστος! Ο Isozaki το πήρε τόσο βαριά που έπαθε έμφραγμα...»
1 σχόλιο:
Δε χρειάζεσαι την άδειά μου για να αναδημοσιεύσεις οποιοδήποτε σχετικό κείμενό σου στο frappelections, maroulitaa. Άσε που η συγκεκριμένη ιστορία παράηταν ζουμερή για να χαθεί σ' ένα σχόλιο (εξάλλου, υπάρχει και προηγούμενο).
Ανάνηψε τελικά ο Isozaki, ή υπήρξε το πιό διάσημο θύμα του Ατσαλάκωτου ανάμεσα στους αρχιτέκτονες;
Δημοσίευση σχολίου