Εκλογές και το Σπασμένο ‘Σύστημα’ (cosmix)

η μόνη σταθερότης που έχει επιφέρει το σύστημα του δικομματισμού και της απόλυτης εξουσίας στην Ελλάδα είναι η αφόρητη, δικτατορική σχεδόν, μετριότητα του δημοσίου, η διαφθορά, η φτώχια και οι υπερόπτες φλύαροι πολιτικοί

Ένα από τα πιό πολιτικά κείμενα που γράφονται αυτές τις μέρες στην μπλογκόσφαιρα, και το οποίο προχωράει σε προτάσεις πέρα από τις τετριμμένες διαπιστώσεις' αξίζει να διαδοθεί και παραπέρα:

Ο δικομματισμός και το, στη τεράστια πλειοψηφία του, όχι ιδιαίτερα ευφυές εκλογικό σώμα που τον υποστηρίζει, θρέφει και χρηματοδοτεί εδώ και αρκετές δεκαετίες, είναι ίσως το βασικότερο εμπόδιο για την οικονομική, κοινωνική και πολιτική πρόοδο της Ελλάδος. Όμως δεν είναι μόνον ο δικομματισμός (και η ανοχή αυτού) που ευθύνεται για τον διεθνή εξευτελισμό της χώρας μας.

Έχουμε δημιουργήσει ένα ιδιότυπο πολιτικό πλαίσιο λειτουργίας (ένα “σύστημα”) που, σε συνδυασμό με τη νοοτροπία που χαρακτηρίζει μεγάλο μέρος αυτού του έθνους, πρακτικά αποτελεί μονόδρομο προς την καταστροφή. Ένας μονόδρομος που δημιουργεί ολοένα και μεγαλύτερα προβλήματα και από τον οποίο έξοδο αποτελεί η λύση που έχουν δώσει αρκετοί στοχαστές, συμπεριλαμβανομένου του Πλάτωνα, από τον 5ο αιώνα π.Χ.: ο μόνος τρόπος ελέγχου σε ένα ιεραρχικό κοινωνικό σύστημα όπου υποσύνολο του πληθυσμού κατέχει εξουσία είναι η αυτορρύθμιση.

Η εφαρμογή συστημάτων αυτορρύθμισης σε δημοκρατικές κοινωνίες είναι επιβεβλημένη και βασική δικλείδα ασφαλείας κατάχρησης εξουσίας. Σε απάντηση λοιπόν της ερώτησης/επικεφαλίδας “Ποιός θα φυλάξει τους φύλακες;”, οι ίδιοι οι φύλακες θα προσέχουν τους εαυτούς τους. Στα πλαίσια ενός δημοκρατικού πολιτεύματος αυτό πραγματοποιείται με ποικίλους τρόπους. Πέραν από τον — απαραίτητο — διαχωρισμό των τριών εξουσιών, συχνά η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία διαιρείται περαιτέρω: Γερουσία και Βουλή στο νομοθετικό έργο και Πρόεδρος και Πρωθυπουργός στο εκτελεστικό. Τρανό παράδειγμα της σημασίας της κατάτμησης των εξουσιών αποτελούν οι ΗΠΑ με το Κονγκρέσο, τη Γερουσία και τη Κυβέρνηση/Πρόεδρο καθώς και η Γαλλία με τον Πρόεδρο και τη Κυβέρνηση πολλές φορές να διαφωνούν. Επιπλέον παραδείγματα υπάρχουν πολλά: οι Γερμανία, Ιταλία, Βρετανία και πλήθος άλλων δημοκρατικών χωρών διανέμουν τις εξουσίες έτσι ώστε να μεγιστοποιείται ο έλεγχος των όποιων πράξεων των ‘κυβερνώντων’. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται καλύτερος έλεγχος και μετρίασμα της εξουσίας. Η αντιπολίτευση έχει πρακτική αξία, σε αντίθεση με το λαϊκίστικο τσίρκο που αποτελεί η βουλευτική και και αντιπολιτευτική δραστηριότητα στη χώρα μας. [..]

Διαβάστε ολόκληρο το post στου cosmix.

Σχετικά:

• Το ποστ που γκρέμισε τον δικομματισμό (Old Boy)