Βαλκάνια και Μπανάνες

Λύσσαξαν χθες το βράδυ με τις δημοσκοπήσεις. Ως και τα κανάλια που τις είχαν ήδη παρουσιάσει έβγαλαν άλλες. Κι ερίζουν για το 0,5% των 1000 ατόμων που απάντησαν τη στιγμή που έχουν 7-15% αναποφάσιστους. Ως κι εκεί στην Καθημερινή "κουφάθηκαν" με τα αποτελέσματα - για τους δικούς τους λόγους βέβαια. Ρε, πάμε καλά (ΟΧΙ!); Από την άλλη όταν σε κράζουν ως και οι δικοί σου όλα τα άλλα λόγια είναι περιττά. Σήμερα η μητέρα μου αναρωτιόταν αν θα υπάρξει κόσμος που θα ψηφίσει την ίδια κυβέρνηση για τα 3000 ευρώ που δόθηκαν ή για τον άχρηστο γιο που πλαγίως μπήκε ως συμβασιούχος σε κάποια δημόσια υπηρεσία και ζει με 590 ευρώ και εις βάρος της οικογένειας παρόλο που (υποτίθεται) εργάζεται. Η μαμά μου ζει στο δικό της ευρωπαϊκό/εξωγήινο κόσμο. Ανώμαλη προσγείωση: εδώ υπάρχει κόσμος που ψηφίζει κόμμα με κριτήριο το αν θα χαριστούν τα χρέη στον ΠΑΟΚ ή θα πέσει στη Β' Εθνική...Άλλη μια κυρία που ζει στο φανταστικό της κόσμο - και καλά κάνει, αλλιώς δεν παλεύεται. Μα συγγνώμη, μαντάμ, για ποιόν πολιτισμό μιλάμε; Ζούμε στη χώρα που ο κατακα(η)μένος βγαίνει σε κανάλι εθνικής εμβέλειας κι αμολάει το εξής: "είχα κάτι Αλβανούς στη δούλεψή μου. Τώρα γελάνε μαζί μου και μου λένε φέτος θα έρθεις εσύ στην Αλβανία να δουλέψεις για μας!" και ο παρουσιαστής μαζί με όλο το τραγελαφικό του πάνελ κουνάνε το κεφάλι με συμπόνοια σαν να λένε "πού φτάσαμε...". Δηλαδή συλλάβετέ το για μια στιγμή. Είναι σαν να βγαίνει μια κυριούλα και να λέει "γύρισε ο σκύλος μου και μου είπε χαιρέκακα τώρα θα σου περάσω εγώ το λουρί και θα σε πάω βόλτα"! Και το θεωρούμε φυσικό στη Βαλκανική Μπανανία μας να λέγονται τέτοια πράγματα δημοσίως σαν να αποτελούν αυταπόδεικτες αλήθειες. Να κατηγορήσω αυτόν τον άνθρωπο που μέσα στην απελπισία του έλεγε τέτοιες ρατσιστικές μπαρούφες; Τους άλλους τους χαμένους που τον άκουγαν και συμφωνούσαν; Σκέψου τώρα να έχει καεί ο κώλος σου (pardon my French) και η έγνοια σου να είναι μη φανείς κατώτερος από αυτούς που ως σήμερα είχες για κατώτερους. Κι έρχεται μετά ο άλλος και σου πετάει μια ασύμμετρη παπαριά και λες: αυτό είναι! Με ζηλεύουν και με επιβουλεύονται. Ενώ άμα σου πουν πως σε έχω γραμμένο και σε αφήνω να καρβουνιαστείς ή ξέρω 'γω πως μια φορά στα 50 χρόνια καλό είναι να καθαρίζεις και τα ξερόχορτα, ειδικά όταν έχει 50 βαθμούς για δύο μήνες κι άλλους 10 να βρέξει; Τότε δε σ' αρέσει. Φόρα το λουράκι σου να σε πάνε βόλτα γι' άλλα τέσσερα χρόνια τώρα.