11 Σεπτεμβρίου 2007

Περήφανα νειάτα, τιμημένα γηρατειά


Πολλοί είδαν τον Γιωργάκη να έρχεται στην πλατεία Αριστοτέλους με το καραβάκι, λίγοι καταλάβανε την σημασία του.

Μερικοί είπαν ότι ήταν για να θυμίσει πάλι παλιότερες εισόδους προηγούμενων ηγετών. Οι πιο ρομαντικοί το συνδυάσαν με τον στίχο, "της Θεσσαλονίκης της πρέπει μόνο το καράβι".
Παρατηρώντας κάποιος την φωτογραφία καλύτερα θα διαπιστώσει ότι στο βάθος φαίνονται τα σκαμπό του καραβιού. Στην τηλεόραση που είδα αποσπάσματα πρόσεξα και την πινακίδα "ARAB...", δεν φαινόταν ολόκληρη. Εικάζω, με αρκετές πιθανότητες επιτυχίας, να εισήλθε με το Αραμπέλλα.

Το γνωστό Αραμπέλλα που κάθε βράδυ διασκεδάζουν οι νέοι ως το πρωί. Το ίδιο Αραμπέλλα που πέρυσι μετακινούσε, το καλοκαίρι, με έξοδα της Νομαρχίας, τους παππούδες από το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου στην Περαία, για μπάνια.

Αυτό λοιπόν που ήθελε να καταδείξει ο Γιωργάκης ήταν η σχέση του με το παλιό ΠΑΣΟΚ. Επειδή δεν μπορούσε να επαναλάβει το σύνθημα του πατέρα του, είπε να το δώσει λίγο αφηρημένα και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

3 σχόλια:

Oneiros είπε...

Avast, ye scurvy dogs! Dead man's silver, shiver me timbers and a barrel of grog!

(Καλά που μου το θύμησες' τι θα γίνει, θα πάμε καμιά Αραμπέλλα πριν κλείσουν το λιμάνι οι ..πάγοι; Με όλο το πλήρωμα του frappelections, εννοείται!)

ANemos είπε...

Οχι βρε! Αυτός δεν ήταν ο Γιωργάκης! Ο Τζακ Σπάροου ήταν!

Oneiros είπε...

Άσε τα σάπια καπ, στην Αραμπέλλα θα 'ρθεις, ή μήπως σκοπεύεις να μας πλευρίσεις για ρεσάλτο με τη δική σου σκούνα; ;-p

(Βλέποντας τον σημερινό καιρό, πάντως, δε βλέπω να δένει για πολύ ακόμα στον Μεγαλέξανδρο. Κρίμα.)