(repost από το thess.gr)
Και τώρα που τελείωσαν τα κλαπατσίμπαλα, μπορούμε να ασχοληθούμε με ένα θέμα σοβαρό;
Η νεοσυσταθείσα κίνηση "Πολίτες κατά της υποθαλάσσιας" έστειλε την παρακάτω ανακοίνωση μετά την εκδήλωση που οργάνωσαν την περασμένη εβδομάδα μέλη της στο Μακεδονία Παλλας:
ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑΣ
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ, 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2006
Εμείς οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, που είμαστε αντίθετοι στην κατασκευή της υποθαλάσσιας αρτηρίας, θεωρούμε ότι το προωθούμενο με τη μέθοδο της μελέτης-κατασκευής, «μεγάλο» και «εμβληματικό» έργο της Θεσσαλονίκης (με πρόσχημα την παράκαμψη του ιστορικού κέντρου) θα είναι καταστροφικό για την πόλη.
Η ενδεχόμενη υλοποίησή του, χωρίς δημόσια χρηματοδότηση, απειλεί να ανατρέψει ολοκληρωτικά την κοινωνική, οικονομική, περιβαλλοντική και πολιτιστική φυσιογνωμία της πόλης.
Συγκεκριμένα, το έργο -μεταξύ άλλων- προβλέπει στο βορειοδυτικό άκρο της εισόδου της αρτηρίας (με τη «βούλα» του Υπουργείου Πολιτισμού) την καταστροφή ιστορικών και διατηρητέων κτηρίων της παράκτιας ζώνης του λιμανιού της Θεσσαλονίκης και την ανατροπή της σχέσης που πάσχισε χρόνια να αποκτήσει η πόλη με το λιμάνι της. Ο εργολάβος προτρέπεται προκλητικά να εξασφαλίσει προσπέλαση στην πρώτη προβλήτα.
Το έργο της υποθαλάσσιας αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των συνταγματικών μας δικαιωμάτων στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Αντίστοιχα, προβλέπεται:Το έργο της υποθαλάσσιας αποτελεί αστική επέμβαση μεγάλης κλίμακας και δεν είναι δυνατόν να γίνεται εν κρυπτώ και ερήμην της πόλης.
- έξοδος της αρτηρίας στα νοτιοανατολικά με ανοικτές σήραγγες από την περιοχή της Ηλεκτρικής Εταιρείας έως το Μακεδονία Παλλάς και στο πάρκο του πεδίου του ΄Αρεως
- εννέα λωρίδων αυτοκινητόδρομος ταχείας κυκλοφορίας (που ήδη χαρακτηρίστηκε εθνική οδός) πάνω στο ίχνος της σημερινής παραλιακής λεωφόρου. Ο αυτοκινητόδρομος αυτός διαμορφώνεται διευρύνοντας την παραλιακή και καταστρέφοντας τις δενδροστοιχίες και τα πάρκα της περιοχής και ανατρέποντας την ήδη δημοπρατημένη μελέτη ανάπλασης της παραλίας
Η πρόταση για την εφαρμογή της υποθαλάσσιας παράκαμψης της παλιάς παραλίας, διαχειρίζεται όλο το μήκος του θαλάσσιου μετώπου της πόλης ως λευκό χαρτί, καταπατώντας ιδιοκτησίες, προσαρτώντας εδάφη, οικοδομώντας με χιλιάδες κυβικά μπετόν τις μοναδικές εστίες πρασίνου που έχει ακόμη η πόλη μας. Ανοικτές ράμπες, κτήρια μηχανοστασίων, φουγάρα εξαερισμού και γέφυρες είναι μερικά από τα επιμέρους αποτελέσματα της κατασκευής της υποθαλάσσιας.
Το κυκλοφοριακό χάος που θα προκληθεί από έναν αυτοκινητόδρομο μαμούθ με χιλιάδες αυτοκίνητα σε διπλή κατεύθυνση που ανοίγεται σε έναν αστικό ιστό ήδη κορεσμένο (δυτική είσοδος με πλάζα διοδίων δυτικά και κατάληξή του στην οδό Ανθέων ανατολικά), τα ηχοπετάσματα στο μέτωπο της πόλης προς τη θάλασσα, η σημειακή πρόσβαση στην παραλία με πεζογέφυρες και μια κυκλοφοριακή ασφυξία όχι μόνο στις περιοχές που γειτνιάζουν με τα επίγεια τμήματα της αρτηρίας αλλά σε ολόκληρη την πόλη, είναι μερικά ακόμη από τα καταστροφικά για την πόλη αποτελέσματα της κατασκευής του έργου.
Δεν θα μπορούσε να διαμορφωθεί πιο εφιαλτικό τοπίο για την εφαρμογή ενός αναπτυξιακού έργου που επαγγέλλεται τη βελτίωση συνθηκών της πόλης και των κατοίκων της, από την υποθαλάσσια αρτηρία.
Εμείς, ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑΣ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:ΚΑΛΟΥΜΕ
- την άμεση ακύρωση του έργου της υποθαλάσσιας αρτηρίας όπως σχεδιάστηκε,
- τη διατύπωση ενός συνολικού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος σε μητροπολιτικό επίπεδο, με ενιαίο φορέα αστικών συγκοινωνιών και στόχο την αύξηση χρήσης των δημόσιων μέσων μεταφοράς,
- την πλήρη ενημέρωση των πολιτών για τα προγραμματιζόμενα έργα,
- την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού τοπίου της πόλης μας γιατί αυτή είναι η κληρονομιά μας.
όλους ανεξαιρέτως τους Θεσσαλονικείς να ενεργοποιηθούν ώστε να αποτραπεί αυτό το έγκλημα σε βάρος της πόλης μας.
ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑΣ
Αγίου Μηνά 18, 546 24 Θεσσαλονίκη,
Τηλ. Επικοινωνίας 2310. 281 695, 267 297
Σχετικά:
- Φόρμα συλλογής υπογραφών κατά της υποθαλάσσιας
- Αρθρογραφία για την υποθαλάσσια
- Διασχίζοντας την πόλη, διχάζοντας την πόλη - 'Υπόγειες' διαδρομές ενός μεγάλου έργου (Αλέκα Καραδήμου Γερόλυμπου)
- Δελτίο τύπου - Δημοψήφισμα για την υποθαλάσσια (Νομαρχία των Κινημάτων και της Οικολογίας, 20/10/06)
- Στο 'παρά πέντε' του δεύτερου γύρου (Ρένα Ακριτίδου, 19/10/06)
- Αρχείο σχετικό με 'Υποθαλάσσια' (ANemos, 18/10/06)
- Μιά τρύπα στο νερό (Τα μυστικά του κόλπου, 7/10/06)
- ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ της υποθαλάσσιας στη Θεσσαλονίκη (Open, 2/10/06)
- Σε ρώτησαν; (Ρένα Ακριτίδου, 30/9/06)
- Αντίθεση στην υποθαλάσσια (Ρένα Ακριτίδου, 28/9/06)
- Υπο-θαλάσσια υπο-βίβαση (Open, 29/9/06)
- Δελτίο τύπου - Επίδοση ψηφίσματος για υποθαλάσσια (Νομαρχία των Κινημάτων και της Οικολογίας, 28/9/06)
- Δελτίο τύπου - Κάλεσμα κατά της υποθαλάσσιας (Νομαρχία των Κινημάτων και της Οικολογίας, 14/9/06)
Ηχητικά αποσπάσματα από σχετικές εκδηλώσεις:
7 σχόλια:
Νομίζω ότι τώρα που το frappelections ολοκλήρωσε με επιτυχία το ρόλο του, μπορεί να δώσει τη θέση του ένα νέο Blog, που (αν συμφωνεί και η ομήγυρις) θα ασχοληθεί αποκλειστικά με την υποθαλάσσια, κάτι σαν
ypothalassia.blogspot.com
Νομίζω ότι είναι απαραίτητο το στοχευμένο περιεχόμενο για ένα τόσο σοβαρό θέμα, αντί να γίνεται διασπορά των άρθρων και των σχετικών ειδήσεων σε διάφορα sites.
Τον μετεκλογικό ρόλο του frappelections, καλύτερα να τον συζητήσουμε σε ξεχωριστό post.
Θα προτιμούσα να μην στενεύαμε τόσο πολύ το ρόλο ύπαρξης ενός τέτοιου blog' τα θέματα που αφορούν την πόλη είναι πολλά κι αλληλοσυνδεόμενα, κι αν έδειξε κάτι η κανονική περίοδος λειτουργίας του frappelections είναι πως υπάρχει ενδιαφέρον για να τα αναδείξουμε και να τα συζητήσουμε (και φυσικά, για να βγάλουμε το άχτι μας γι' αυτά!).
Ειδικό blog για την υποθαλάσσια μπορεί να δημιουργηθεί έτσι κι αλλιώς, είτε από τους συμμετέχοντες στην κίνηση, είτε από κάποιους από μας, για να συλλέξει και παλιότερα κείμενα που έχουν γραφτεί για το θέμα. Ο λόγος που δεν ξεκίνησα κάτι τέτοιο νωρίτερα είναι ότι κρατούσα ήδη πολλά καρπούζια. Αν θέλετε, το ξεκινάμε και τώρα, με προσκλήσεις σε όσους γράφτηκαν στο frappelections, bloggers που έδειξαν ενδιαφέρον για το θέμα και σε άλλους (π.χ στην Ελένη Χοντολίδου που ξεκίνησε τη συλλογή υπογραφών)
ΠΑραδόξως με τον Ονειρο συμφωνώ μόνο όταν μιλάμε ψηφιακά. Το φραπελέκτιονς είναι το καφενείο μας δηλαδή τα "λέμε" χύμα χωρίς να είμαστε χύμα. Η υποθαλάσσια (η οποία είναι υπέργεια)είναι ΕΝΑ θέμα που ναι βέβαια είμαι αντίθετος αλλά τείνει να χρησιμοποιηθεί ως εφαλτήριον. Δεκάδες θέματα που υποσχέθηκε ο τσαλακωμένος είναι στον "αέρα" μόλις κοπάσουν οι παν ηγ υρισμοί των παροικούντων εις το πανόραμα.
Τι θέλω να πώ; Οτι έχουμε πολλή δουλειά ακόμη στο Φραπελέκτιονς γιατί τώρα αρχίζει η μάχη και θα κρατήσει καιρό ακόμη...
Τα φιλιά μου αδέρφια
Η κίνηση για το σταμάτημα της υποθαλάσσιας μπορεί να γίνει ένα όχημα για να συνταχτούν οι ζωντανές δυνάμεις της πόλης και να πράξουν κάτι, να υπάρξει ένα αποτέλεσμα, και μάλιστα για ένα ζήτημα τόσο σημαντικό. Το blog για την υποθαλάσσια μπορεί να εξυπηρετήσει αυτή την κίνηση, να είναι κινηματικό blog. Να μαθαίνει και κάποιος τρίτος που και πότε γίνεται τι, και πως μπορεί να συμμετέχει.
Ο νέος ρόλος του frappelections (αν και το όνομα μάλλον πρέπει να αλλάξει) ας συζητηθεί σε ξεχωριστό post.
Φιλιά και σε σένα σκοτεινέ άγγελε
(if you allow me this atrocity!)
Ένα blog για την υποθαλάσσια ίσως πρέπει να ξεκινήσει από την ίδια την Κίνηση, δεν νομίζετε; Να είναι το επίσημο, σοβαρό, ενημερωτικό για τον πολίτη blog...
Οι του frappelections, όπως είπε και ο dark angel, είναι για άλλα γούστα...
[Όνειρε, καταπληκτική δουλειά!]
Δεν τα χτυπούν μόνο, δυστυχώς. Τεράστιεςδιαστάσεις έχει πάρει η κάθε είδους παιδική κακοποίηση.
Κάτι να κάνουμε,να γλιτώσομε έστω καιένα παιδάκι, έστω και ένα.
ΤΟ ΧΑΜΟΜΗΛΑΚΙ
hamomilaki.blogspot.com
ΠΟΡΕΙΑ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ
http://www.peiratesalonica.gr/
ΠΕΜΠΤΗ 29 ΜΑΡΤΙΟΥ 2007 στις 19.00 :
ΕΚΔΗΛΩΣΗ (Φάμπρικα –Υφανέτ)
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΜΑΡΤΙΟΥ 2007 στις 16.00:
ΠΟΔΗΛΑΤΟΠΟΡΕΙΑ (Καμάρα)
ΣΑΒΒΑΤΟ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ 2007 στις 13.00:
ΠΟΡΕΙΑ (πλ. Ελευθερίας)
Ένα γιγάντιο σκουλήκι στην καρδιά της πόλης
Η υποθαλάσσια αρτηρία είναι μία νέα εθνική οδός που επιδιώκει να συνδέσει τη δυτική πλευρά της πόλης με την ανατολική, παρακάμπτοντας το ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Θα ξεκινά από το δυτικό τμήμα της πόλης και μετά από δύο τεράστιους σταθμούς διοδίων θα υπογειοποιείται κοντά στην περιοχή των δικαστηρίων, έχοντας καταστρέψει τα πρόσφατα αποκαταστημένα κτίρια κοντά στο λιμάνι. Το υποθαλάσσιο τμήμα θα φτάνει μέχρι το «Μακεδονία Παλλάς», απ’ όπου συνεχίζοντας υπέργεια θα επεκτείνεται στην παραλιακή λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η λεωφόρος θα μετατραπεί σε δρόμο–«τέρας» εννέα λωρίδων, πλάτους 34 μέτρων, εις βάρος του πρασίνου της περιοχής. Η πρόσβαση στη θάλασσα θα γίνεται μόνο μέσω τριών πεζογεφυρών (!), ενώ η περιοχή της Ανθέων θα κληθεί να απορροφήσει –άγνωστο πώς– τον επιπλέον κυκλοφοριακό φόρτο. Στην πραγματικότητα, η υποθαλάσσια αρτηρία αποκόπτει την παραλία από τον ιστό της πόλης, ολοκληρώνει τη μετατροπή της παραλιακής σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, εισβάλλει σε ένα από τα ελάχιστα πάρκα του κέντρου, το Πεδίο του Άρεως (πάρκο Ανθοέκθεσης) και επιτρέπει στην πεζοδρομημένη λεωφόρο Νίκης την επέκταση των κυριλέ καφετεριών.
ποιοι τελικά αποφασίζουν για τα μεγάλα έργα;
Η σύμβαση του ΥΠΕΧΩΔΕ με την ανάδοχο κοινοπραξία («Θερμαϊκή Οδός», συμφερόντων Μπόμπολα) δημοσιοποιήθηκε μόλις στα τέλη Ιανουαρίου 2007 και ψηφίστηκε κατεπειγόντως από τη Βουλή τον Φεβρουάριο. Μέχρι τότε η μορφή και η λειτουργία της υποθαλάσσιας αρτηρίας παρέμενε επτασφράγιστο μυστικό. Όταν η σύμβαση δημοσιοποιήθηκε, μάθαμε ότι παραχωρεί υπερεξουσίες και προνόμια στην ανάδοχο κοινοπραξία. Για παράδειγμα, η ανάδοχος αποκτά το προνόμιο να μπλοκάρει άλλα συγκοινωνιακά έργα στην ευρύτερη περιοχή του πολεοδομικού συγκροτήματος στο βαθμό που απειλούν την αποδοτικότητα της επένδυσης.
Με ποιες διαδικασίες, λοιπόν, λαμβάνονται και εκτελούνται αποφάσεις καίριες για τη ζωή και την καθημερινότητά μας στην πόλη; Ένα ακόμα «μεγάλο έργο» επιχειρείται να γίνει με βάση αποφάσεις τεχνοκρατών, γραφειοκρατών και εργολάβων, χωρίς εκ των προτέρων συζήτηση και χωρίς την έγκριση της τοπικής κοινωνίας. Η υπόθεση της υποθαλάσσιας αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα ετεροκαθορισμού των αναγκών και επιθυμιών μας, υποδεικνύοντάς μας για μια ακόμη φορά τον τρόπο που θα ζούμε, θα μετακινούμαστε και θα καταναλώνουμε στην πόλη. Ο πολεοδομικός σχεδιασμός επιδιώκει να ρυθμίσει την κυκλοφορία ανθρώπων και εμπορευμάτων. Με συνολικό σχεδιασμό ή τυχοδιωκτικά, αποτελεί μια μορφή ελέγχου και καταστολής.
Τα «μεγάλα έργα», εξάλλου, αποτελούν ένα κατεξοχήν προνομιακό πεδίο της εκάστοτε κυβέρνησης προς πολιτική και ιδεολογική χειραγώγηση. Το υπερθέαμά τους προσφέρει γόητρο, εθνική υπερηφάνεια, αντικατοπτρίζει την έννοια της «προόδου»: όταν αυτοί μιλάνε για πρόοδο και γενικό καλό, αυτό σημαίνει κεφαλαιακή ανάπτυξη-συσσώρευση, καταστροφή της φύσης, τόνωση του εθνικού αισθήματος. Ειδικά στη Θεσσαλονίκη, με το κόμπλεξ και την γκρίνια για την υποβάθμιση έναντι της Αθήνας, υπάρχει πρόσφορο έδαφος για να περάσουν έργα τόσο άχρηστα και εγκληματικά –αλλά αρκετά θεαματικά– όσο αυτό της υποθαλάσσιας.
Και ας μην ξεχνάμε ότι ο αστικός εκσυγχρονισμός στην ισχυρή πλέον Ελλάδα πάτησε πάνω στα χιλιάδες φτηνά εργατικά χέρια μεταναστών. Παράδοση των ολυμπιακών έργων στην ώρα τους σήμαινε άθλιες συνθήκες εργασίας, πάμπολλα εργατικά ατυχήματα και άγριες αποσπάσεις υπεραξίας. Το ελληνικό κεφάλαιο ρίχτηκε στα «μεγάλα έργα» ακριβώς γιατί υπήρχαν οι υλικές προϋποθέσεις για να το κάνει (φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό).
μια πόλη για ΙΧιδες?
«Η υποθαλάσσια αρτηρία θα ανακουφίσει την πόλη από τα κυκλοφοριακά της προβλήματα.»
Όντως; Όσο κατασκευάζονται δρόμοι τόσο ευνοείται η γενικευμένη χρήση του αυτοκινήτου. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Αττικής Οδού στην Αθήνα, που αντιμετωπίζει ήδη κυκλοφοριακή συμφόρηση στις ώρες αιχμής και θεωρείται ότι μέσα στην επόμενη πενταετία θα αποτελεί κι αυτή έναν ακόμη μποτιλιαρισμένο δρόμο. Η πόλη, προσπαθώντας όλα αυτά τα χρόνια να εντάξει το αυτοκίνητο στην καθημερινή της λειτουργία, κατέληξε να μετρά τις πληγές της. Οι δημόσιοι χώροι θυσιάζονται για την κίνηση και τη στάθμευση του αυτοκινήτου. Το πρόβλημα της μετακίνησης στην πόλη δεν μπορεί να λυθεί με όρους διευκόλυνσης της αυτοκίνησης, όταν τα δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς, οι πεζοί και τα ποδήλατα εκτοπίζονται από τον χάρτη. Την ίδια στιγμή, η πίεση των βιομηχανιών και των εισαγωγέων ΙΧ, των εργολάβων που αναλαμβάνουν την κατασκευή χιλιάδων χιλιομέτρων ασφάλτου (σαμποτάροντας εδώ και δεκαετίες την αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου), όπως επίσης και κάθε άλλου είδους μικρά ή μεγάλα συμφέροντα που σχετίζονται με την αγορά και τη χρήση ΙΧ, είναι αυτά που καθορίζουν πάντα τις κυβερνητικές επιλογές. Η πλειοψηφία, βέβαια, των ιδιωτών (κι εδώ η λέξη έχει την κυριολεκτική της σημασία: των αμέτοχων στα κοινά, των ηλίθιων) κάθε άλλο παρά αθώα είναι σε αυτού του είδους τις επιλογές. Η κατοχή και η χρήση ιδιωτικού αυτοκινήτου (ή αυτοκινήτων), όπως και η αδιαφορία για τα προβλήματα που αυτή δημιουργεί, ανταποκρίνεται σε ένα συγκεκριμένο life style ιδιώτευσης, κοινωνικής καταξίωσης, (αυτό)εντυπωσιασμού και (αυτό)καταστροφής. Από την πλευρά τους, εγκληματικά έργα όπως αυτό της υποθαλάσσιας τροφοδοτούν και συγχρόνως υπηρετούν αυτήν την αντίληψη για τη ζωή.
διεκδικώντας ελεύθερους χώρους και χρόνους στην πόλη…
Οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης –ντόπιοι και μετανάστες– ζούμε σε μία πόλη κατακτημένη και αφιλόξενη, μία πόλη που στερείται ελεύθερων χώρων, μία πόλη που λεηλατεί καθημερινά το χρόνο μας.
Τη στιγμή που η οικονομία της αγοράς έχει αποικήσει τα πάντα, ο δημόσιος χώρος πεθαίνει. Οι αστυνομικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις σε πλατείες και δρόμους, η δημιουργία ζωνών αμιγούς κατανάλωσης και διασκέδασης, η οικοδόμηση τερατουργημάτων (όπως το νέο Δημαρχιακό Μέγαρο), η μετάπλαση πάρκων και πλατειών σε χώρους αφιλόξενους (ελάχιστα παγκάκια στην Αριστοτέλους, κάγκελα στη Ναυαρίνου και υπερβολικός φωτισμός στην πλατεία Δικαστηρίων) και η επιβολή της κατανάλωσης ως μοναδικής επιλογής για κοινωνική συναναστροφή (αφού τα περισσότερα πεζοδρόμια έχουν καταληφθεί από τραπεζοκαθίσματα, αυτοκίνητα και μηχανάκια), αποτελούν κινήσεις πολεοδομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής καταστολής. Ο κορεσμός, η ρύπανση, ο θόρυβος αποτελούν εκδηλώσεις ενός προβλήματος βαθιά πολιτικού.
Η υποθαλάσσια αρτηρία ακολουθεί και στηρίζει τις παραπάνω λογικές προσφέροντας έναν ελεγχόμενο δρόμο που θα μας οδηγεί από το σπίτι στην εργασία κι από εκεί στην κατανάλωση.
…για να ξαναγινούν οι δρόμοι τόποι συνάντησης και μοιράσματος
Η αντίστασή μας οφείλει να είναι πάνω απ’ όλα κοινωνική· να στηρίζεται στην άμεση κινητοποίηση και δράση για τη ματαίωση του έργου, στη φυσική μας παρουσία στους δρόμους της πόλης.
Η αντίσταση στην κατασκευή της υποθαλάσσιας δεν μπορεί παρά να είναι αντίσταση σ’ έναν συνολικό τρόπο ζωής δομημένο / αρθρωμένο σε σχέσεις εκμετάλλευσης και εξουσίας.
πειρατές της παραλιακής
http://www.peiratesalonica.gr/
Δημοσίευση σχολίου